Skróty


IDEXX SDMA

Studium przypadku SDMA: Scarlet

Podwyższone stężenie SDMA pozwoliło rozpoznać w czasie wizyty profilaktycznej wczesny etap przewlekłej choroby nerek

Informacje ogólne

Imię: Scarlet
Wiek: 5 lat
Rasa: Golden retriever
Płeć: Samica

Powód wizyty
Scarlet została przyprowadzona na doroczne badanie kontrolne i szczepienia.

Wywiad
Właściciele powiedzieli, że przez parę ostatnich tygodni Scarlet „nie była sobą”. Wcześniej kilka razy przechodziła zakażenie dróg moczowych, choć ostatnio nie wykazywała oznak typowych dla tej choroby. Była miej energiczna, ale o ile mogli powiedzieć właściciele, miała apetyt jak zwykle i piła podobne ilości wody.

Badanie fizykalne
Scarlet była pogodna, żywa i reaktywna, wydawała się dobrze nawodniona i miała dobrą kondycję ciała, a jej masa ciała od ostatniej wizyty pozostała bez zmian.

Plan diagnostyki

Zalecono morfologię krwi (CBC); panel biochemiczny, w tym test IDEXX SDMA i jonogram; pełne badanie moczu; oraz poziom T4 całkowitej.

Wyniki badań laboratoryjnych

  • Morfologia krwi Scarlet była bez zmian, choć wyniki jej innych testów diagnostycznych dawały pewne powody do niepokoju.
  • Stwierdzono u niejpodwyższone stężenie SDMA* (17 μg/dl (0–14 μg/dl)) oraz niski ciężar właściwy moczu (1,026). Stężenie kreatyniny – 1,5 mg/dl – mieściło się w zakresie referencyjnym.
  • ZarównoT4 całkowita jak i T4 wolna znalazły się w zakresie referencyjnym, ale blisko jego dolnej granicy.

Plan leczenia i badań kontrolnych

  • Leczenie Scarlet rozpoczęto od podania L-tyroksyny w celu leczenia przypuszczalnej niedoczynności tarczycy.

  • Wizytę kontrolną wyznaczono za 2-3 tygodnie, miała ona na celu kontrolne badanie morfologii krwi, przeprowadzenie testów biochemicznych, oznaczenie T4 całkowitej i zrobienie pełnego badania moczu.

  • Dodatkowo przeprowadzono diagnostyczne obrazowanie nerek i powiązanych struktur anatomicznych a także oznaczenie w moczu stosunku białka:kreatynina (UPC) oraz zmierzono ciśnienie krwi.

Wizyta kontrolna dwa tygodnie później: Właściciel zwierzęcia poinformował, że Scarlet wydaje się bardziej aktywna. Wynik badania T4 całkowitej był blisko środka przedziału referencyjnego, stężenieSDMA pozostało podwyższone (18 μg/dl), natomiast kreatynina pozostała w zakresie referencyjnym. Ciężar właściwy moczu nadal był zbyt niski (1,027).

Plan działania i wyniki

  • Z powodu przetrwalepodwyższonego stężenia SDMA, zaplanowano dla Scarlet badanie USG nerek i powiązanych struktur anatomicznych.

  • Badanie USG wykazało, że lewa nerka jest nieco zaokrąglona i w niewielkim stopniu nieregularna, z lekkim poszerzaniem miedniczki nerkowej i zmianami, będącymi, jak podejrzewano, wynikiem wcześniejszych zakażeń nerek.

  • Wynik badania moczu na posiew był ujemny; wartość UPC wyniosła 0,0, średnie ciśnienie skurczowe była prawidłowe (140 mm Hg).

  • U Scarlet nadal utrzymywało się podwyższone stężenie SDMA i nieprawidłowy obraz nerek. Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi wyznaczania stadium choroby Międzynarodowego Towarzystwa Nefrologicznego (IRIS),wyniki te były typowe dla CKD w Stadium 2 w klasyfikacji IRIS, podstadium normotensyjne, bez białkomoczu.

  • Plan leczenia Scarlet obejmował rozpoczęcie diety leczniczej oszczędzającej nerki i kontynuowanie podawania L-tyroksyny oraz zapewnianie dostępu do źródeł świeżej wody w domu i regularniejsze wizyty w celu monitorowania stanu nerek. Zaplanowano wizytę kontrolną za 3 miesiące, w celu zbadania morfologii, panelu biochemicznego, T4 całkowitej oraz przeprowadzenia pełnego badania moczu.

Wizyta kontrolna po 3 miesiącach: Według relacji właścicieli Scarlet w domu czuła się dobrze. Poziom T4 całkowitej w jej krwi mieścił się w pobliżu środka zakresu referencyjnego, CBC było bez zmian. Stężenie SDMA wyniosło 15 μg/dL, a stężenie kreatyniny pozostało w granicach normy. Ciężar właściwy moczu pozostał zbyt niski (1,027).

Wizyta kontrolna po 6 miesiącach: Z uwagi na poziom aktywności Scarlet, poprawiające się wyniki testów diagnostycznych i relacje właściciela psa, zalecono zgłaszanie się na wizyty dwa razy do roku. W tamtym czasiestężenie SDMA u Scarlet pozostawało na poziomie 15 μg/dl, stężenie kreatyniny mieściło się wciąż w normie, a ciężar właściwy moczu wynosił 1,026.

Informacje o pacjencie

Wyniki badań biochemicznych (31 grudnia)

Wyniki badania moczu (31 grudnia)

T4 całkowita i T4 wolna (31 grudnia)

Badania chemiczne (18 stycznia)

T4 całkowita (18 stycznia)

Badania chemiczne (27 marca)

Dyskusja

SDMA jest wiarygodniejszym niż kreatynina biomarkerem choroby nerek niż kreatynina1–5, który umożliwił ustalenie dokładnego planu kontroli dla Scarlet, choć występowały u niej dopiero wczesne stadia zmian nerek.

Wczesna interwencja i wsparcie czynności nerek odpowiednią dietą pomogły doprowadzić do ustabilizowania wyników SDMA w okresie wizyt kontrolnych. Zebrane informacje wskazują, że SDMA jest biomarkerem, któremu można zaufać przy wczesnym rozpoznawaniu choroby nerek i że wprowadzenie odpowiedniej diety zanim dojdzie do podwyższenia stężenia kreatyniny może być korzystne dla nerek1,2

Dlaczego SDMA jest ważne

Przesuń, aby zobaczyć nasze specjalne programy i urządzenia.

Kliknij portrety, aby przekonać się, jak działanie na podstawie wyników testu SDMA IDEXX pomogło Reese, Molly, Bess, Jimmy, Mary Jane, Scarlet i Zeke. .

*Symetryczna dimetyloarginina.

Bibliografia

  1. Hall JA, Yerramilli M, Obare E, Yerramilli M, Yu S, Jewell DE. Comparison of serum concentrations of symmetric dimethylarginine and creatinine as kidney function biomarkers in healthy geriatric cats fed reduced - protein foods enriched with fish oil, L-carnitine medium-chain triglycerides. Vet J. 2014;202(3):588–596.
  2. Hall JA, Yerramilli M, Obare E, Yerramilli M, Melendez LD, Jewell DE. Relationship between lean body mass and serum renal biomarkers in healthy dogs. J Vet Intern Med. 2015;29(3):808-814.
  3. Nabity MB, Lees GE, Boggess M, et al. Symmetric dimethylarginine assay validation, stability and evaluation as a marker for early detection of chronic kidney disease in dogs. J Vet Intern Med. 2015;29(4):1036-1044.
  4. Hall JA, Yerramilli M, Obare E, Yerramilli M, Jewell DE. Comparison of serum concentrations of symmetric dimethylarginine and creatinine as kidney function biomarkers in cats with chronic kidney disease. J Vet Intern Med. 2014;28(6):1676-1683.
  5. Hall JA, Yerramilli M, Obare E, Yerramilli M, Almes K, Jewell DE. Serum concentrations of symmetric dimethylarginine and creatinine in dogs with naturally occurring chronic kidney disease. J Vet Intern Med. 2016;30(3):794-802.